Będąc na sztuce „Tańcu albatrosa” w wykonaniu reżysera Macieja Englerta w ramach Warszawskiego Festiwalu Kultury bez Barier wieczorem w dniu 3 października 2018r cieszyłem się z udziału w tym spektaklu.
Sztuka teatralna jest wyśmienita i komiczna, opowiadająca o relacjach damsko-męskich, o różnicach wiekowych w związkach, o strachu przed samotnością, o pogoni za modą, o poprawności politycznej, przepisach na życie i także przede wszystkim o współczesnych problemach społecznych na temat związków, partnerstwie. Jednak nie chciałbym pisać dużo o sztuce, bo wszędzie na portalach internetowych są opisy, streszczenia, recenzje, opinie i jak wrażenia na temat tej sztuki Géralda Sibleyras.
Bardzo cenię działania Fundacji Kultury bez Barier za zorganizowanie Warszawskiego Festiwalu Kultury bez Barier pod hasłem „Możesz”. Konkretnie chodzi, by masowa kultura była dostępna dla wszystkich bez względu na niepełnosprawność. Jednak zapominamy o „ergonomii” oglądania sztuki „Tańca albatrosa” z napisami dla g/Głuchych w Teatrze Współczesnym przy ul. Mokotowskiej w Warszawie. Kupując bilet nabyłem miejsce na balkonie nad widownią. Miejsce do siedzenia usadowione na teatralnym balkonie zapewnia najlepszy widok na scenę, gdzie grają aktorzy teatralni i obejrzenie całego spektaklu. Jednak…. .
Siedząc na balkonie ustawienie wyświetlania napisów były po lewej górnym rogu na loży. A na wprost z balkonu odbywał się spektakl, gdzie nie zapewnia komfortowego, dogodnego obejrzenia sztuki . Oglądając sztukę trzeba przeskakiwać oczami z lewo wyświetlonych napisów na prawo przekątnie w dół w kierunku sceny na balkonie i jak odwrotnie. Takie działania przeze Mnie wymagało sporego wysiłku przez prawie dwie godziny, by poruszać się oczami i szyją by zapewnić sobie pełne zrozumienie dialogów bohaterów tej sztuki i o tym co się dzieje na scenie.
Sztuka „Taniec albatrosa” warta obejrzenia, jest po prostu komiczny, ale dla g/Głuchych takie ustawienia napisów w tejże teatrze raczej nie. No chyba, że bedą dogodne i ergonomicznie ustawienie napisów do spektaklu, by komfortowo oglądać spektakle w teatrach. Ważne, by widz wyszedł z teatru zadowolony, miał co dyskutować, zrobić refleksje, a nie być przemęczony i szybko do domu odpocząć po intensywnym ćwiczeniu w obrębie szyi.
[instashow cache_media_time=”3800″ speed=”300″]